சகல மங்களங்கள் மலரும் மஹா பிரதோஷம்.

பக்தார்தி பஞ்ஜனபராய பராத்பராய காலாப்ரகாந்தி கரளாங்கித கந்தராய
பூதேஸ்வராய புவனத்ரய காரணாயஹாலாஸ்யமத்யநிலயாய நமஸ்ஸிவாய
( --மீனாட்சி ஸுந்தரேச்வர ஹாலாஸ்ய நாத ஸ்தோத்திரம்)

பக்தர்களுடைய மனக் கவலையைப் போக்கி அருள்பவரே, 
மீனாட்சி சுந்தரேஸ்வரா, நமஸ்காரம். 
பிரம்மாதி தேவர்களுக்கெல்லாம் மேற்பட்டவரே, 
பிரளயகால மேகம் போன்ற அருட்திரட்சி கொண்டவரே, 
பிரதம கணங்களுக்கு ஈச்வரரானவரே, மூவுலகங்களையும் படைத்தவரே, 
காலகூடவிஷத்தை அருந்தியதன்அடையாளமாக கழுத்தை உடையவரே, 
ஹாலாஸ்ய ஷேத்திரம் எனப்படும் மதுரையம்பதியில் வசிப்பவரே, 
மீனாட்சி சுந்த ரேஸ்வரா, நமஸ்காரம்.

சனிப் பிரதோஷங்களில்  இத்துதியை பாராயணம் செய்தால் 
சிவ அபசாரம் நீங்கி சகல மங்களங்களும் பெருகும்

சிவனுக்கு நடைபெறும் பூஜைகளில் 

சனிப் பிரதோஷ பூஜை மிகவும் சிறந்தது. 

  

தோஷம் என்றால் குற்றமுடையது என்பது பொருள். அதேநேரம், பிரதோஷம் என்றால் குற்றமில்லாதது என்று பொருள். எனவே குற்றமற்ற இந்த பொழுதில் இறைவனை வழிபடுவதால்  தோஷங்கள் நீங்கும் ..!

பிரதோஷ நேரத்தில் சிவனின் ஆனந்த நடனத்தை மால்அயன்இந்திராதிதேவர்களும் முனிவர்களும் கண்டுகளிக்கிறார்கள் 

 சனிப் பிரதோஷ தினங்களில் திருவண்ணாமலை ஸ்ரீஅருணாசலேஸ்வரர் கோயிலில் நடைபெறும் பிரதோஷ பூஜை மிகவும் சிறப்பு பெற்றது..!

திருவண்ணாமலை கோயிலில் உள்ள பெரிய நந்தி, கொடி மரம் எதிரே உள்ள நந்தி, அருணாசலேஸ்வரர் கோயில் மூலவர் சன்னதி எதிரே உள்ள நந்தி போன்ற எட்டுக்கும்  மேற்பட்ட நந்திகளுக்கு சிறப்புப் பூஜைகள், தீபாராதனைகள் நடத்தப்படுகின்றன..!

பிரதோஷ காலத்தில் பேசும் நந்தி

பேரருளை மாந்தர்க்கு வழங்கும் நந்தி

வரலாறு படைத்து வரும் வல்ல நந்தி

வறுமையினை எந்நாளும் அகற்றும் நந்தி.

கும்பிட்ட பக்தர்துயர் நீக்கும் நந்தி

குடங்குடமாய் அபிஷேகம் பார்த்த நந்தி

பொன்பொருளை வழங்கிடவே வந்த நந்தி

புகழ் குவிக்க எம் இல்லம் வருக நந்தி.

சிவன் கோயிலுக்குச் செல்லும் போது கோயில் வாயில் அருகே ஒரு நந்தி அமர்ந்திருக்கும். இதனை தொட்டுக் கும்பிட்டு உள்ளே சென்றால் சிவலிங்கத்துக்கு அருகே கருவறைக்கு எதிரே மற்றொரு நந்தி அமர்ந்திருக்கும்.

கோயிலின் வாயிலில் அமர்ந்திருப்பதைதான் நந்தி என்று அழைக்க வேண்டும். 

கோயிலின் வாயிலில் அமர்ந்திருக்கும் நந்தி சிவனின் காவலர்.

அதே சமயம், கருவறைக்கு அருகே அமர்ந்திருப்பது ரிஷபம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. இது சிவனின் வாகனமாகும்.

 பகலும் இரவும் சந்திக்கும் நேரம் `பிரத்யுஷத் காலம்’ எனப்படும். சூரியனின்  மனைவியாகிய பிரத்யுஷா  என்னும் சாயா தேவி இக்காலத்திற்கு அதி தேவதை என்பதால் அவள் பெயரால் அழைக்கப்பட்டு, “பிரதோஷ காலம்” என அழைக்கப்படுகிறது ..

பகல் முழுவதும் உழைத்துக் களைத்த உயிர்கள் அவளால் ரட்சிக்கப்படுகிற காலம் என்ற பொருள்பட இந்த நேரம் `சாயரட்சை’ எனவும் அழைக்கப்படுகிறது.

சாகா வரம் பெறுவதற்காக அமிர்தம் வேண்டி தேவர்களும், அசுரர்களும் பாற்கடலை கடைந்தபோது வலி தாங்காத வாசுகி பாம்பு  கக்கிய விஷத்துடன் கடலில் இருந்தும் விஷம் பொங்கியது. 

இப்படி பாம்பினால் கக்கப்பட்ட 'காலம்' என்ற நீல விஷமும், 

பாற்கடலில் பிறந்த 'ஆலம்' என்கிற கருப்பு விஷமும் சேர்ந்து

கருப்புப் புயல் போல் கொடிய வெப்பமும். கடும் புகையும் 

கொண்டதாக மாறி உலகை வருத்தத் தொடங்கியது. 

விஷத்தைக் கண்டு பயந்த தேவர்கள் கயிலாயம் சென்று ஈசனிடம் முறையிட்டனர். 

ஈசன், தன் நிழலில் இருந்து தோன்றியவரும், பேரழகரும் ஆகிய 'சுந்தரரை அனுப்பி "அவ் விஷத்தை இவ்விடம் கொண்டுவா!" என்று பணிந்தார். 

சிவபெருமான் கட்டளைப்படி சுந்தரரும், கொடிய 

ஆலகால விஷத்தை ஒரு துளியாக கொண்டு வந்தார்.

அந்த ஆலகால விஷத்தை ஒரு கணநேரத்தில் 

உட்கொண்டார் சிவபெருமான். 

இதனால் ஈரேழு உலகிற்கும் பாதிப்பு வரும் என்று கருதிய பார்வதி, விஷம் முழுவதும் சிசனின் கழுத்திலேயே தங்குமாறு செய்ததால். அன்றுமுதல் ஈசன், திருநீலகண்டர் என்றழைக்கப்பட்டார். 

விஷம் கொண்டுவந்த 'சுந்தரர்' 'ஆலால சுந்தரர்' என்று அழைக்கப்பட்டார்.

11ம் பிறையாகிய ஏகாதசியில் சிவன் விஷம் உண்டார். 

12ம் பிறையாகிய துவாதசியில் காட்சி தந்தார். 

13ம் பிறையாகிய திரயோதசி மாலை பிரதோஷ 

காலத்தில் நடன தரிசனம் தந்தார். 

சிவபெருமான் விஷம் உண்ட நாள் சனிக்கிழமையாகும். 

எனவே, சனி பிரதோஷம் மகத்தான சிறப்பு வாய்ந்தது.

பிரதோஷ காலம் தினமும் சூரியன் மறைவதற்கு முன்
மூன்றே முக்கால் நாழிகையும், மறைந்த பிறகு மூன்றே முக்கால் நாழிகையும் என மொத்தம் ஏழரை நாழிகை (3 மணி நேரம்) ஆகும். 

பிரதோஷ காலத்தில் ஈஸ்வரன் தன்னுள் 
எல்லாவற்றையும் ஒடுக்கிக் கொள்கிறார்.

வளர்பிறை, தேய்பிறையின் 13ம் நாள் திரயோதசி திதியில் மாலை நேரத்தில் பிரதோஷ தரிசனம் செய்ய வேண்டும். 

நந்தி தேவரின் கொம்புகளின் நடுவே தியானிப்பது சிறப்பாகும்.

ஏகாதசியன்று விஷம் உண்ட பெருமான் துவாதசி முழுவதும் பள்ளி கொண்ட நிலையில் இருந்தார்.

 பின்னர் திரயோதசி நாளில் பகலும் இரவும் சந்திக்கும் மாலை வேளையில் எழுந்து, உமையவனை ஒரு பக்கம் கொண்டு சூலத்தை சுழற்றி மருகத்தை ஒலித்து 'சந்தியா நிருத்தம்' எனும் நடனம் ஆடினார். 

இந்நாட்டியத்தை கண்ட தேவர்கள்அனைவரும் 'ஹரஹர' 
என்று மகிழ்ச்சி ஆரவாரம் செய்தனர்..


பிரதோஷகாலத்தில் நந்தி தேவருக்கு அருகம்புல் மாலை போட்டு நெய் விளக்கு ஏற்றி பச்சரிசி வெல்லம் கலந்து வைத்து பூஜை செய்கிறார்கள். பிரதோஷ தினத்தன்று மறவாமல் நந்திகேஸ்வர வழிபாடு செய்ய வேண்டும்.
ஆலகால விஷம் தேவர்களை முன்னும் பின்னும், வலமும் இடமுமாகத் துரத்தியது. தேவர்கள் அஞ்சி நடுங்கி ஒடுங்கி கயிலை மலைக்கு ஓடினார்கள். 

இறைவனை வலமாக வந்து உள்ளே சென்று பரமனைச் சரணடையலாம் என்று எண்ணிய அவர்களை ஆலகால விஷம் அப்பிரதட்சணமாகச் சென்று எதிர்த்தது. 

இதைக்கண்டு அஞ்சிய தேவர்கள் வந்த வழியே திரும்பினர். 

ஆலகால விஷம் அந்த பக்கத்திலும் எதிர்த்துச் சென்று பயமுறுத்தியது. 

இவ்வாறு தேவர்கள் வலமும் இடமுமாய் வந்த அந்த நிகழ்ச்சிதான் சோமசூக்தப் பிரதட்சணம் எனப் பெயர் பெற்றது.

சோம சூக்த பிரதட்சணம் செய்வதால் ஒரு வருடத்திற்கு ஆலயம் சென்று இறைவனை வழிபாடு செய்த பலனும், சனிப் பிரதோஷ தினத்தில் இந்த சோம சூக்த பிரதட்சணம் செய்தால் ஐந்து வருடத்திற்கு ஆலயம் சென்று இறைவனை வழிபாடு செய்த பலனும் கிடைக்கும் 

பிரதோஷத்தின் சிறப்பையும் பயனையும் உரைக்கும் பாடல் ..!

பேரிடர் நீங்குமே பிணி யாதாயினுஞ் சாம்பலாகுமே.
மறை போற்றும் தேவரிட்ட சாபமாயினும் விமோசனம் காணும்.
விவாகமும் விமரிசையாய் நடந்தேறுமே: புவியுறை, 
சம்பத்தெல்லாம் சித்தம்போல் சித்திக்குமே பூதலத்தே நின்ற சிவனம்பலமெலாம்  ஏகித் தொழுத பேறு பெற ப்ருஹந்நாயகி யுறை
தக்ஷிணமேரு தன்னை கை தொழுதக் கால்
சிவனே தரிசனம் தருவான் பொய்யல்ல.
தப்பாது மண்டலச் சதுர்த்தசி முன் தொழுபவர்க்கே.’’