"ஒளிரும் ஒளி

கிளியே, கிளைஞர் மனத்தே கிடந்து கிளர்ந்து ஒளிரும்
ஒளியே, ஒளிரும் ஒளிக்கு இடமே, எண்ணில் ஒன்றும் இல்லா
வெளியே, வெளி முதல் பூதங்கள் ஆகி விரிந்த அம்மே!-
அளியேன் அறிவு அளவிற்கு அளவானது அதிசயமே. : 

மென்மேலும், மென்மேலும் சுடர் விட்டு வளர்கின்ற ஒளியாக அனைவரது உள்ளங்களிலும் இருக்கிறது. உலகில் உள்ள அனைத்து ஒளி வெள்ளத்திற்கும் இருப்பிடமாகத் திகழ்கின்றது

ஜோதியாய், வெளியாய், வான் முதல் பூதங்களாய் இருந்தாலும், அந்த மா சக்தியானது, எனது மிகச் சிறிய அறிவிற்கும் எட்டக்கூடியதாக இருக்கிறதே. எனக்கும் கூட புரியும் அளவிற்கு எளிமையானதாக இருக்கின்றதே என்று அதிசயித்துப் பாடி நம் உள்ங்களிலும் அன்னையின் ஒளி வெள்ளத்தை உணருமாறு பாடுகிறார் அபிராமிப் பட்டர். 

இயற்கையிலேயே, ஒளி தரும் பொருட்களாக 
சூரியன் தனது ஒளியினாலே, அனைத்து உலகங்களுக்கும் ஒளி தந்து, உயிர்கள் வாழ அருள் செய்கிறது..

சந்திரன். தனது தண்மையான ஒளியினால், உலகம் அனைத்திற்கும் குளிர்ச்சி தந்து, கலைகளையும், இனிமையையும் வாழ வைக்கிறது... 
ஓஷதிகளைப் போஷிக்கிறது...பயிர்களின் வளர்ச்சியை சந்திர ஒளி ஊக்குவிக்கிறது !

நெருப்பு -  அக்னி. அனைவரையும் வாழ வைப்பது இந்த வெம்மை !
உணவு கொடுப்பது இந்த ஒளிதானே!

மூவிதமான ஒளியாகவும் அபிராமி அன்னையே இருக்கிறாள் என்று லலிதா சஹஸ்ரநாமம் சொல்கிறது. 

பானு மண்டல மத்யஸ்தா என்றும், 
சந்த்ர மண்டல மத்யகா என்றும், 
வஹ்நி மண்டல வாசினீ என்றும் குறைப்பிடுகின்றது...

 இந்த லலிதா சஹஸ்ரநாமத்தின் கூற்றையேதான், பட்டர் "ஒளிரும் ஒளியே" என்று குறிப்பிட்டுப் போற்றுகிறார்...

: மணியே, மணியின் ஒளியே, ஒளிரும் மணி புனைந்த
அணியே, அணியும் அணிக்கு அழகே,

அன்னையின் ஒளியில் தோய்ந்து நமக்கும் மனதில் காட்சி கொடுக்கவைக்கிறார்..